πεπονια - grapes - fructe de padure

Το πεπόνι, κατά την άποψη πολλών επιστημόνων σε θέματα διατροφής, είναι κατάφορτο με έναν αριθμό συστατικών που είναι γνωστά ότι μειώνουν την πίεση του αίματος, την χολιστερόλη και που προστατεύουν από έναν αριθμό καρκίνων.

Σύμφωνα με τις έρευνες του Δρα John Erdman του Πανεπιστημίου του Illinois, η υψηλή περιεκτικότητα του πεπονιού σε βιταμίνη C και βήτα-καροτίνη το καθιστούν ως ένα από τα πλέον πολύτιμα φρούτα που είναι δυνατόν να προστατέψει από καρκίνους, καρδιακά νοσήματα και άλλα ακόμα προβλήματα που συνδέονται με την μεγάλη ηλικία, όπως οι καταράκτες.
Το πεπόνι είναι η πηγή αξιόλογων ποσοτήτων Καλίου, που ως γνωστό, είναι ένα από τα πλέον σημαντικά άλατα για την μείωση της πίεσης.
Μισό μετρίου μεγέθους πεπόνι περιέχει 825 μιλλιγραμμάρια Καλίου, κάπου το 1/4 της απαιτούμενης καθημερινής ποσότητας που το σώμα χρειάζεται. Το σώμα μας, σύμφωνα με τον Δρα Webb του Πανεπιστημίου Ιατρικής του Vermont, χρησιμοποιεί Κάλιο για να περιορίσει το Νάτριο, το οποίο σε μεγάλες ποσότητες, προξενεί την άνοδο της πίεσης του αίματος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε άτομα που είναι ευαίσθητα στο αλάτι, τονίζει ο καθηγητής Webb.
Σε μία πλατειά διεθνή μελέτη 10 χιλιάδων ατόμων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα με υψηλότερα επίπεδα Καλίου στον οργανισμό τους σημείωσαν την χαμηλότερη πίεση αίματος.
Αντίθετα, άτομα με ελάχιστες ποσότητες Καλίου στο αίμα, διέτρεξαν μεγαλύτερο κίνδυνο υψηλής πίεσης του αίματος.
Παράλληλα, άλλες μελέτες έδειξαν ότι το Κάλιο μπορεί να παρεμποδίσει την χολιστερόλη (την κακή) από το να υποστεί χημικές μεταβολές και να αποβεί ζημιογόνα για τον οργανισμό.
Ας τονιστεί επιπλέον ότι η περιεκτικότητα σημαντικών ποσοτήτων βιταμίνης C και βήτα-καροτίνης, όπως έχομε ξαναγράψει σε προηγούμενα άρθρα μας, καθιστά το πεπόνι αποτελεσματικό προληπτικό για καρδιακά νοσήματα, καρκίνους και καταράκτες. Τα αντιοξειδωτικά αυτά στοιχεία εξουδετερώνουν τις “ελεύθερες ρίζες” που κυκλοφορούν στον οργανισμό, και που θεωρούνται οι κύριοι πρόξενοι παθήσεων που πιθανόν να οδηγήσουν σε καρκίνους.
Μισό πεπόνι, μικρού μεγέθους, περιέχει 68 μιλλιγραμμάρια βιταμίνης C, ποσότητα δηλαδή πολύ πιο υψηλή από την απαιτούμενη ημερήσια ποσότητα που έχει καθοριστεί από τους επιστήμονες και που είναι 60 μιλλιγραμμάρια.
Οσο πιο ώριμο είναι το πεπόνι τόσο και μεγαλύτερες ποσότητες βήτα-καροτίνης περιέχει. Χαρακτηριστκό δείγμα ωριμότητάς του βέβαια, είναι το άρωμά του. Διαλέγετε πεπόνια που είναι βαριά και αρωματικά αν πρόκειται να τα καταναλώσετε αμέσως. Διαφορετικά αφήστε το μερικές ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου έως ότου αποκτήσει το άρωμά του.
Σημειώστε ότι η βιταμίνη C στο πεπόνι, καταστρέφεται γρήγορα εάν εκτεθεί στον αέρα. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να καταναλώνεται αμέσως μετά αφού θα κοπεί. Αυτό ισχύει περισσότερο όταν το πεπόνι κόβεται σε μικρά κομμάτια, όπου και εκτίθεται στον αέρα πολύ περισσότερο.

Grapes are the fruit that grow on a woody grape vine. The grapevine belongs to the family Vitaceae. Grapes grow in clusters of 6 to 300, and can be black, blue, golden, green, purple-red and white. They can be eaten raw or used for making grape juice, jelly, wine, and grape seed oil.
Raisins are the dried fruit of the grapevine, and the name actually comes from the French word for "grape". Wild grapevines are often considered a nuisance weed, as they cover other plants with their usually rather aggressive growth.

Cu fructul lor ca niste margele negre, brumate, afinele inglobeaza in ele toata energia solara captata pe platourile muntoase pe care cresc. Sunt fructe specifice marilor inaltimi, facute special, parca, pentru a completa hrana destul de saraca a oamenilor de munte.

O portie de afine valoreaza cat 3-4 casete cu vitamine, cu specificatia ca vitaminele A, E, F, PP si B (B1 si B2) continute de afine sunt mult mai usor de asimilat, deoarece sunt in formula naturala. Cat despre actiunile terapeutice, lista impresioneaza nu atat prin marime, cat prin efectul neobisnuit al acestor alimente-medicament sau, mai bine zis, medicamente-aliment care sunt afinele.

Fructul proaspat de afin, dar mai ales cel uscat, ajuta la regenerarea vaselor de sange, la normalizarea glicemiei si la regenerarea purpurei retinei, creste sensibilitatea fotoreceptorilor de la nivelul ochiului, neutralizeaza infectiile din intestin, dilata usor vasele coronare, protejeaza organismul contra radioactivitatii. Mirtilina, o substanta continuta de fructe si frunze, penetreaza celula bacteriei si ii slabeste vitalitatea, iar administrata intern, scade glicemia. Pigmentii care dau nuanta albastruie fructului protejeaza corpul impotriva radioactivitatii si regleaza anumite procese imunitare.

Din lista de afectiuni in care se folosesc cu succes fructele de afin am selectat cateva: Ateroscleroza cerebrala, tulburari de circulatie encefalica - se consuma in fiecare zi 200-300 g de fructe proaspete, inainte de fiecare masa. In afara sezonului se consuma o lingurita de pulbere de afine uscate de trei ori pe zi. Diaree, enterocolita de fermentatie - pulberea de afine uscate este un leac care actioneaza fara gres in aceste afectiuni. In cazurile acute se ia o lingurita rasa din doua in doua ore. Suplimentar, se poate bea un ceai cald din fructe si frunze pentru rehidratare. Enterocolite de putrefactie - se face o cura de afine proaspete - 300-500 g zilnic - repartizate in trei portii egale. Prima portie se ia dimineata pe stomacul gol, iar restul inainte de mesele principale.

Oxiuroza - se face un macerat dintr-o lingura de fructe zdrobite la 400 ml apa rece; in afara sezonului, se pune pulbere de fructe in apa si se lasa la temperatura camerei, vreme de 8 ore; se bea in trei reprize, in decursul unei zile. Diabet, maladii vasculare ale diabeticilor - se pun la inmuiat de seara pana dimineata doua linguri de frunze maruntite in jumatate de litru de apa. Dimineata se strecoara, se pune licoarea obtinuta deoparte, iar frunzele se oparesc cu o cana de apa clocotita si se lasa sa se raceasca 20 de minute. Se combina cele doua extracte si se bea acest amestec, pe parcursul unei zile, pe stomacul gol.

Tratamentul se tine 40 de zile, apoi se face pauza 14 zile, dupa care se repeta. Infectii urinare - se folosesc fructele uscate si macinate, se ia cate un varf de cutit din doua in doua ore. Se poate face si o tinctura dintr-o cana de afine zdrobite si frunze de afin taiate marunt, peste care se toarna patru cani de alcool diluat (50?) sau rachiu. Se lasa la macerat 10-14 zile, timp in care sticla se scutura de doua-trei ori pe zi. Se strecoara in sticle inchise la culoare. Se consuma circa doua-trei linguri pe zi. Arterite ale membrelor inferioare, sechele dupa infarct, coronarite - se bea macerat de fructe uscate (o lingurita de pulbere la un pahar de apa) in cure de sase luni, doua-trei pahare pe zi. Tulburari specifice varstei a treia - o serie intreaga de probleme, cum ar fi tulburarile vasculare, tulburarile de vedere (presbitia) si senilitatea se atenueaza daca se bea zilnic jumatate de litru din preparatul obtinut prin combinarea unei cani de macerat la rece de afine cu o cana de decoct de afine.

Maceratul se obtine la fel ca in reteta anterioara, in timp ce decoctul se obtine astfel: o lingura de fructe zdrobite se fierb 2-3 minute intr-o cana de apa, se lasa la racit, dupa care se combina cu maceratul. Candidoza bucala si digestiva - jumatate de kilogram de afine proaspete consumate zilnic, vreme de o saptamana, elimina aceasta afectiune, care de altfel este destul de refractara la tratamentele clasice. Tulburari produse de folosirea antibioticelor - sechelele abuzului de antibiotice (tulburari de imunitate, infectii cu ciuperci parazite, tulburari digestive, hormonale s.a.) sunt atenuate si, gradat, eliminate, daca se consuma doua saptamani la rand cate 300 g de afine crude. Pe timpul iernii se fac cure indelungate cu afine, de-a lungul carora se beau una-doua cani de macerat de afine uscate zilnic.

Faringite, stomatite, afte - se face o infuzie din doua lingurite de afine uscate zdrobite, peste care se toarna 200 ml apa clocotita; se infuzeaza 20-30 minute. Se face gargara de mai multe ori pe zi, din care una inainte de culcare. Micoze, eczeme, rani sangerande - se fierbe o lingurita de fructe uscate intr-un pahar de apa, vreme de 5 minute, la foc domol; se filtreaza, dupa care cu solutia obtinuta se fac lotionari cu un tampon de vata; fructele ramase dupa filtrare se aplica pe locul afectat sub forma de cataplasme, folosindu-se un pansament steril.

may the force be with you